Liszajec zakaźny

Definicja: Powierzchniowe pęcherzykowo-krostkowe zapalenie skóry.

Etiologia: Najczęściej przyczyną jest zakażenie wywołane gronkowcem złocistym, rzadziej przez paciorkowce beta-hemolizujące grupy A. Zakażenie wywołane jest zazwyczaj przez kontakt zewnętrzny - bezpośrednio z chorym lub za pośrednictwem przedmiotów. Zakażenie może pochodzić również z błon śluzowych nosa, uszu. Liszajec często powstaje w następstwie powierzchniowych urazów, czasem może być on wtórny do wszawicy, świerzbu, grzybicy, ukąszeń przez owady.

Objawy: Wykwitami początkowymi są wiotkie pęcherze, szybko pękające i przysychające żółto miodowe strupy. Najczęstszym umiejscowieniem jest twarz, zwłaszcza okolice ust i nosa, ramion, nóg. Zmiany są niebolesne i często swędzące. Wyleczenie następuje w ciągu kilkunastu dni.

Rozpoznanie: Opiera się na typowym obrazie klinicznym

Leczenie: Stosowanie mości z antybiotykiem (mupirocyn). Osoby u których po 3-5 dniach stosowania Mupirocyny nie obserwuje się poprawy powinny przyjmować antybiotyk ogólnie (cefalosporyna I generacji, kloksacyklina)